Συγνώμη Νεύτωνα!!

Γενικά παρατηρείται το φαινόμενο του να κλέβω μια ιδέα από έναν άλλο και να την παρουσιάζω για δική μου.

Σύμφωνα με το Βιβλίο "ΦΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΠΟΙΗΤΕΣ" του Robert March θέτω το μεγάλο ερώτημα, ποιος είναι πραγματικά ο νόμος του Νεύτωνα? Ο πρώτος ο δεύτερος ή ο τρίτος?

Νόμοι

1. Κάθε σώμα βρίσκεται στην κατάσταση ηρεμίας του ή ομαλής κίνησης σε ευθεία γραμμή, εκτός κι αν κάπια δύναμη ασκείται πάνω του και το αναγκάσει να αλλάξει την κατάσταση του.
2. Η αλλαγή στην κίνηση (ρυθμός μεταβολής της ορμής) είναι ανάλογη προς την κινητήρια δύναμη που ασκείται και γίνεται κατά τη διεύθυνση της ευθείας γραμμής κατά την οποία ασκείται η δύναμη.
3. Σε κάθε δράση (μεταβολή της ορμής) υπάρχει πάντα μια ίση κι αντίθετη αντίδραση. Ή οι αμοιβαίες δράσεις δύο σωματων είναι πάντα ίσες και κατευθύνονται προς αντίθετα μέρη.

Η απάντηση είναι... ο 2ος νόμος!
Ο 1ος προέρχεται από επαναδιατύπωση της αρχής αδράνειας του Γαλιλαίου και ο τρίτος από επαναδιατύπωση του νόμου της διατήρησης της ορμής του Χώυχενς.

'Δηλαδή συμπεραίνουμε ο κλέψας του κλέψαντος.

Παραθέτω με χαρά την 1η δήλωση της Σχετικότητας από τον Γαλιλαίο

• Όλα τα αδρανειακά συστήματα είναι ισοδύναμα, κανένα πείραμα τησ μηχανικής δεν μπορεί να μας δείξει ποιο είναι το κινούμενο και ποιο το ακίνητο αντικείμενο.

Αυτό ενόχλησε τον Νεύτωνα κι επέμενε ότι εκτός από τον πρώτο νόμο θα πρέπει να υπάρχει κάποιος απόλυτος τρόπος ορισμού της ηρεμίας ή της κίνησης. Το έργο του Αϊνστάιν δίνει απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

101 ερμηνύες της πρότασης «ο άνδρας μου»

¨Όσοι ‘έχετε παρέες που είναι ζευγάρια θα έχετε ακούσει πολλάκις την ατάκες «η δικιά μου», «ο δικός μου» και παρόμοια τέτοια.

Έχετε αναλογιστεί ποτέ ότι δεν έχουν την ίδια σημασία όταν το λέει μια γυναίκα σε σχέση με έναν άνδρα;

Ας πάρουμε την περίπτωση του άνδρα λόγο ευκολίας, πρώτη. Συνήθως λέγοντας αυτό «η δικιά μου» οι περισσότεροι εννοούν (πάντα κατά τας γραφάς *προσωπική εμπειρία πιστεύω, θεώρηση, διασταυρωμένη με απόψεις φίλων και συγγενών) απλά την κοπέλα με την οποία έχουν σχέση, μη θέλοντας να περιαυτολογήσουν ή να επιδειχτούν επί το πλείστον. Πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις ανάλογα τα άτομα και ανάλογα τους συνομιλητές, αλλά εξετάζουμε την πλειονότητα.

Από το άλλο χέρι (που λένε και οι άγγλοι) όταν το λέει αυτό μια γυναίκα ΔΕΝ είναι τόσο απλό πράγμα. Γενικά κρύβει κάποιες έννοιες όντος της φράσης, όπως ιδιοκτησία (συμβαίνει και στους άνδρες) αλλά και επίδειξης, δηλαδή απόδειξης ότι είναι καλύτερες ή ισχυρότερες μέσα στο σύνολο των υπολοίπων γυναικών για την κατάκτηση μεν, αλλά και στην στέρηση του «τροπαίου» από το σύνολο. –Διότι είναι γνωστό πως οι γυναίκες διαλέγουν.

Αν προεκτείνουμε αυτό, θα εντοπίσουμε το πόσες φορές μιλεί μια γυναίκα για τον «δικό της» και πόσες φόρες ένας άνδρας για την «δικιά του». Οπός καταλαβαίνουμε αλλά και παρατηρούμε οι γυναίκες μπορούν να μιλάνε για ώρες για τον «δικό τους» έτσι ώστε στο τέλος μιας κουβέντας να μην καταλήγουν κάπου αλλά στο ότι ο/η συνομιλητής δεν θα ξεσκάσει το όνομα του «δικού της»!

Ο αντίλογος λέει : «Αυτό σημαίνει ότι οι άνδρες μας, μας κλόουν και δεν μας υπολογίζουν γιατί δεν μέλανε για μας, σε σχέση με εμάς που πάντα τους έχουμε στο κέντρο της κουβέντας.». Αυτό μπορεί σε ακραία κατάσταση να οδηγήσει σε στοχευόμενη δημιουργεί ενοχών σε έναν καυγά.

ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ

Το ότι οι γυναίκες αναφέρουν τόσο πολύ τους άνδρες στην κουβέντα δεν πάει να πει ότι είναι και σωστότερο, ακόμα μπορεί να αγγίζει το παθολογικό.

Ξεκινώντας από το θετικό της υπόθεσης είναι ότι σε περιπτώσεις που ένας συνομιλητής είναι άνδρας και δεν νιώθει ότι η γυναίκα δεν είναι ελεύθερη και συνεχίζει να γλυκοκοιτάζει , με την επανάληψη της φράσης «ο δικός μου» ίσος να το καταλάβει εν τέλη « Τα ‘έχω με άλλον μην προσπαθείς τζάμπα».

Γέλιο έχει, γι αυτό κ στο τέλος, όταν δύο η παραπάνω γυναίκες αρχίζουν τα στόρι για τους «δικούς τους», σαν αντιπαράθεση υλικών πραγμάτων. Λόγου χάρη «το δικό μου αμάξι τρέχει 250 και έχει 300 άλογα», «το δικό μου έχει ζάντες 19αρες και σπορ ανάρτηση» και ότι άλλο φαντάζεστε. Φυσικά η σάλτσα είναι μπόλικη, σαν αυτές που κάνουν οι μαμάδες. Και ο αγώνας μπαχαρικών συνεχίζεται για ώρα ώσπου μια να κάνει το λάθος κ να βάλει λίγο τσαλί κα να το κάψει. Κάτι σαν το Jenga που μεγαλώνεις τον πύργο και κάποιος θα κάνει μια στραβή κίνηση και να σου συντρίμμια.

Όταν γίνει αυτό ένας άνεμος αμηχανίας φυσάει, άλλη ψάχνει το κινητό, άλλη τον καθρέφτη, ώσπου κάποια να γυρίσει το θέμα και να βγάλει τα αρνητικά για να γελάσουν. «Εμένα που έχει 300 άλογα καίει λάδια αλλά τι να τον κανό δεν τον αλλάζω χάχανα»… (Μπορεί να συμβεί και το αντίθετο, δηλαδή να κοντράρονται στα αρνητικά και να το γυρίσουν στα θετικά.) Οι άνθρωποι γενικά θέλουμε να ξεχωρίζουμε ας είναι κ προς τα κάτω αρκεί να ξεχωρίζεις.

Να σου ξαφνικά δυο «δικοί τους» έρχονται στην παρέα και εκεί που μάλωναν για το ποια έχει τον ψηλότερο (ο «δικού μου» είναι 2 μέτρα. Όχι ο «δικού μου» είναι 2.02) είναι ένας άλλος… και τελικά συμπέρασμα δεν βγήκε γιατί δεν υπήρχε στόχος στην κουβέντα.

Εν τέλει η παρέα κατάφερε να περάσει 3 ώρες δημιουργικά και χωρίς εντάσεις αφήνοντας κατάλοιπα (τον εξατμίσεων) και με το παραπόνα ότι οι άνδρες δεν μιλαν τόσο γι αυτές.